Het kwartet van saxofonist en fluitist Ben Sluijs kan stilaan zeker tot de top gerekend worden. Hun nieuwe CD “Flying Circles”, nummer 6 in de reeks “The Finest in Belgian Jazz”, bevestigt dat voluit. De plaat begint met een fijn geschilderde solofiguur van pianist Erik Vermeulen; een typische genereuze geste van de leider van het ensemble. Het nummer evolueert naar een stukje complexloze postbop. bekwaam gegangmaakt door bassist Piet Verbist. Het tempo ligt behoorlijk hoog en de solo’s zijn niet van de eenvoudigste, maar nergens loopt dit kwartet op de topprn van de tenen. Dat is het niveau dat je moet bereiken: altijd ontspannnen en inventief blijven spelen, zelfs al gaat het soms snel. Overigens is het niet de hele plaat lang postbop. Het titelnummer heeft bijvoorbeeld een heel open structuur en cirkelt behoedzaam rond het slotmotief van de standard “All the things you are”. “Mouth Peace” herrinert dan weer aan Monk en Lacy. In het slotnummer loodst gastpercussionist Chris Joris zelf nog een exotisch accent binnen. Daardoor wordt de plaat nogal eclectisch, maar die wijdlopigheid is nooit storend of ongepast. In elk geval heeft Sluijs zijn kwartet de laatste jaren tot een zeer hecht ensemble gekneed. Dit is natuurlijk een collectieve prestatie, maar het verdient de aanbeveling om op deze plaat eens aandachtig te luisteren naar de bijdrage van de drummer Eirc Thielemans. Deze man heeft een schitterende ritmische beheersing, veel lef en een uitstekend oor.