Stones is een aangename verrassing ontstaan uit een opdracht voor muziek bij een rondleiding langs de sculpturen van van het Antwerpse Middelheimpark. Op het eerste “Dialogue” en laatste stuk “Behind the poet” na, die terplaatse zijn geďmproviseerd en Gargoyles van Vermeulen en door Vermeulen allen aan de piano uitgevoerd, zijn alle stukken van de habd van Ben Sluijs. Het is een album dat met zorg in huiskamer van Vermeulen opgenomen is en achteraf door Dré Pallemaerts is gemixt. Een resultaat dat zich ook weerspiegelt in de vormgeving van het digipack door het Jazz’halo-label, die deze speelse, poëtische muziek laat begeleiden door een evn leuk en onderhoudend – in dialoogvorm geschreven verhaal over stenen of Stones van producer, schrijver en dichter Emile Clemens, helemaal in de lijn van het thema Jazz en Poëzie van Jazz’Halo van augustus 2001. (LDB)
Ben Sluijs en Erik Vermeulen plukken sterren uit de hemel en gooien met stenen zacht als wattebolletjes. Een spannend gevecht dat er geen is, een slowmotion die razendsnel je oren in kruipt om er een verhaal te vertellen dat niet verteld hoeft te worden. Poëzie is het zonder meer, muziek die je niet hoort maar voelt, improvisaties die niet dwalen maar leiden, een dialoog van muzikanten die bijna één zijn (JR)